پایان نامه مقایسه ابراز وجود دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار

معرفی پایان نامه مقایسه ی میزان ابرازوجود ( قاطعیت ) بین دانشجویان دخترورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

پژوهش حاضر به نوبه خود اولین تحقیقی است که در این زمینه در داخل کشور انجام شده است و یافته های پایان نامه حاضر با نتایج تحقیقات والاتیر (2002)، نیوفلد و دیگران (2002)، یوشیمارا (2005)، آهارونی (2005) و نسپور(2005) همخوان است. ابراز وجود روش سالم احقاق حقوق در روابط بین فردی و اجتماعی است که فقدان آن منجربه انفعال ، پرخاشگری و پرخاشگری منفعل ، تمایلات ضد اجتماعی همچون خودکشی و… می گردد. لذا می توان از احترام به خود و رشد قدرت تصمیم گیری و قدرت نه گفتن که با ابراز وجود در ورزش حاصل می گردد در جلوگیری از تعارض و سرخوردگی و نابهنجاری ها به خصوص در قشر جوانان و دانشجویان که حساسیتشان به مسائل جامعه بالاتر است و پیشگیری از مصرف مواد مخدر، مراقبت در برابر تمایلات جنسی و موفقیت در زمینه های شغلی آنها استفاده نمود و تغییر باورهای ذهنی غلط مردم به ویژه برای دختران که به گونه ای اجتماعی شده اند که بیشتر همامنگ و فروتن باشند و کمتر ابراز وجود کنند.

پژوهش حاضر به صورت توصیفی از نوع علی - مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل 10238 نفر دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی مشهد در سال 1384 می باشد که بر اساس جدول برآورد حجم نمونه مورگان در مطالعات توصیفی تعداد 380 نفر (80 نفر اعضای تیم های ورزشی و 300 نفر غیر ورزشکار) به عنوان نمونه به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه گامبریل با 40 سؤال بود که هفت موقعیت ابراز وجود را مورد سنجش قرار می دهد. برای مقایسه آماری دو گروه نیز از روش آمار استنباطی تی استیودنت در سطح آلفای 0.05 استفاده شد.

کلید واژه ها : ابراز وجود، ورزش، دانشجو.

دارای منابع کامل

روانشناسی ورزش

روان شناسی ورزشی شاخه ای از علم ورزش است که در جستجوی فراهم نمودن پاسخ به سوالات مختلف در زمینه های رفتار انسانی در حیطه ورزش است. از آنجایی که روان شناسی به مطالعه رفتار می پردازد، بالطبع موضوع روان شناسی ورزشی نیز مطالعه حرکات و فعالیت های ورزشی در تمام ابعاد از فعالیت حرکتی یک کودک دبستانی تا مسابقات جهانی و المپیک می باشد.

اگر چه اهمیّت مسائل روانی در ورزش از چندین سال پیش شناخته شده است با این حال روان شناسی ورزشی هنوز دانشی بسیار جوان می باشد و در خلال دهه های اخیر علاقه و توجه به روان شناسی ورزشی شناختی افزایش چشم گیری یافته است. ابتدا تمام تلاش ها در این حیطه معطوف به مردان قهرمان بود اما در سال های اخیر این روند متحول شده است و روانشناسی ورزشی قهرمانان زن و مرد حرفه ای و برجسته افراد شرکت کننده در فعالیت های غیر حرفه ای را نیز مورد توجه قرار می دهد. به عبارتی هدف روان شناسی ورزشی کمک به ورزشکاران در تمام رده های سنی از نوجوانان تا بزرگسالان است.

روانشناسی ورزشی چیست

پیدایش علم روانشناسی ورزشی به قرن بیستم باز می گردد اما اولین مطالعات در این زمینه در سال های آخر قرن نوزدهم انجام شد. در واقع به صراحت نمی توان بیان کرد که روانشناسی ورزشی دقیقاً در چه زمانی به صورت علم مطرح شد، به همین جهت برخی ادعا می کنند علم روانشناسی ورزشی همچون نوزادی است که به تازگی متولد شده است. به طور کلی در ابتدا مطالعه رفتار ورزشی در جهت تشریح اصول و موضوعات روانشناسی عمومی بود و جهت گیری مشخصی به عنوان روانشناسی ورزشی دیده نمی شد. دکتر نورمن تریپلت روانشناس دانشگاه ایندیانا، در اوایل سالهای 1897، در مجله آمریکایی روانشناسی مطلبی را منتشر کرد که به گونه ای مستقیم به روانشناسی ورزشی ارتباط داشت. تریپلت پدیده ای را بررسی کرد که اکنون سهولت اجتماعی می نامیم، و آن اثر مساعد مشاهده کنندگان بر عملکرد شخص است. او پی برد دوچرخه سوارانی که گروهی فعالیت می کنند نسبت به زمانی که فردی دوچرخه سواری می کنند، نیز سریع تر حرکت می کنند. دکتر ای. دبلیو. اسکریپچر روانشناس دانشگاه ییل از مطالعه خود چنین نتیجه گرفت که شرکت در ورزش به دارا شدن ویژگی های شخصیتی مطلوب می انجامد.

هدف کلی :

مقایسه ی میزان ابراز وجود (قاطعیت) بین دانشجویان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد (سال 1384) می باشد .

ابراز وجود و کاربرد آن

آموزش ابراز وجود روشی است برای رفع اضطراب هایی که از روابط متقابل اجتماعی ناشی شده اند. افرادی که به علت عدم مهارت های مهم بین فردی و اجتماعی نمی توانند احساسات و خواسته های خویش را بیان کنند و یا از عهده رد تقاضاهای نامعقول دیگران بر نمی آیند و غالبا از جانب افراد دیگر مورد سوء استفاده قرار می گیرند، احساس احترام به خود و یا عزت نفس را از دست می دهندو معمولا احساس می کنند کنترلی بر وقایع زندگی خویش ندارند. این افراد از رویارویی با مسائل مختلف زندگی اجتناب می نمایند. خشنودی انسان در زندگی تا حدودی به ارضای نیازهایی وابسته است که محصول ارتباط با دیگران هستند. (همچون دوستی، عشق، تقدیر، پیشرفت، احترام، اعتماد و عزت نفس)، به دلیل اینکه ارضای بسیاری از نیازهای اساسی انسان مستقیم یا غیر مستقیم به دیگران بستگی دارد لذا توانایی شخص برای واکنش متقابل اثربخش با افراد دیگر بسیار مهم است. افرادی که فاقد مهارت های لازم هستند اغلب در ارضای نیازهای اساسی خویش با شکست روبرو می شوند. به عنوان مثال دانش آموزی که نمی تواند سوالی را که در نظرش کم اهمیت جلوه می کند از معلم بپرسد ممکن است هرگز نتواند به تقویتی که از طرف معلم در زمینه طرح سؤالات جالب ارائه می شود.