پایان نامه آموزش مسئولیت پذیری و استقلال دهی به فرزندان

معرفی پایان نامه و تحقیق آموزش مسئولیت پذیری و استقلال دهی به فرزندان

سؤالات تحقیق

1) اصول تربیت استقلال دهی را نام برده؟

2) نخستین گام به سوی استقلال دهی چیست؟

3) راههای احترام به استقلال دهی فرزندان و پرهیز از تحمیل اراده پدر و مادر چیست؟

4) دلیل استقلال طلبی انسان چیست؟

5) واگذاری مسئولیت چیست؟

6) هدف از تعلیم و تربیت بایستی آماده کردن کودکان برای زندگی باشد یعنی چه ؟

آموزش قبول مسئولیت به فرزندان اقدامی است که آنها را به جانب دستیابی به استقلال اخلاقی سوق می دهد خواسته هر پدر و مادری است که فرزندان خود را انسانهایی مسئول و شایسته تربیت کند اما لازمه ی تربیت فرزندان مسئول و متعهد واگذاری مسئولیت به آنهاست و از جمله این مسئولیت ها، مسئول شناختن آنها در قبال خودشان است. مواظبت از خود و اموالشان، کسب درآمد برای مصارف شخصی با توجه به اقتضای سن و سال (نگهداری از بچه ها، کار در تعطیلات تابستانی و نظایر آن) کمک به کارهای خانه، پایبندی به قول و قرارها و مهمتر از همه افزایش احساس مسئولیت در قبال دیگران و کمک به رفاه سایر انسانها و بسیاری از مقولات مشابه دیگر را می توان به بچه ها واگذار کرد.

بیان مسئله

نوجوانی دوره خاصی از زندگی است که از لحاظ ویژگیها و شرایطی که دارد که متمایز از سایر مراحل بوده و مورد توجه متخصصان رشد و روانشناسی رشد می باشد. در این دوره سنی، نوجوان ویژگیهایی پیدا می کند که لزوم توجه و اعمال شیوه های برخورد مناسب را الزامی می سازد و از آنجایی که تحمل این شرایط و ویژگیهای آن برای نوجوان نیز توام با مشکلاتی است عدم آگاهی اطرافیان و بویژه والدین و مربیان با شیوه برخورد با آنها می تواند مشکلاتی را به وجود بیاورد.

یکی از این ویژگیهای مهم تمایل نوجوان به کسب استقلال است نوجوان تمایل دارد تواناییها و نیرویهای خود را به معرض نمایش بگذارد و قدرت و توانایی خود را به اطرافیان ثابت کند. می خواهد یکه و تنها عمل کند و تا جایی که می تواند به اطرافیان و بویژه والدین خود تکیه نکند. استقلال طلبی زمینه اولیه ورود او به اجتماع را فراهم می سازد و او را برای پذیرش مسئولیتهای اجتماعی آماده می کند. هر چند جهت گیری ناصحیح آن توام با مسائل و مشکلاتی برای او و اطرافیان خواهد بود.

معنی و مفهوم استقلال دهی چیست؟

توجه به استقلال و خوداتکایی از نکات مهم تربیتی است. همگام با رشد جسمانی و افزایش سن، توقعات و انتظارات مردم از کودک افزایش می یابد و او باید خود را برای ایفای نقش در جامعه آماده سازد. از طرفی وابستگی فرزند به والدین، به ویژه پدر، نه مطلوب است و نه همواره ممکن. زیرا امکان پیش آمدن موقعیت ویژه و محروم شدن فرزند از کمک والدین انکارناپذیر است. بنابراین، والدین باید ضمن نظارت صحیح و حساب شده به تدریج زمینه استقلال و خوداتکایی را در فرزندانشان به وجود آورند و با واگذاری مسئولیت بدانان قدرت اداره زندگی را در آنها تقویت کنند. از نکات بسیار زیبای سیره تربیتی امام رضا(ع) توجه به این امر مهم است. آن حضرت به خوبی برای فرزندش جواد(ع) آینده نگری فرمود و چون می دانست فرزندش در نوجوانی مسئولیت بزرگ رهبری جامعه اسلامی را به عهده می گیرد با واگذاردن مسئولیتها به وی قدرت مدیریت و رهبری را در او تقویت کرد. امام هشتم(ع)، هنگامی که درمدینه بود، اداره امور خویش را عملا به فرزندش وا نهاد و حضرت جواد(ع)، بااینکه کودک و نوجوان بود، به خوبی از عهده این امر برآمد. حنان بن سدیرمی گوید: ... پیوسته حضرت جواد(ع) با اینکه کودک و نوجوان بود، اداره امور حضرت رضا(ع) را در مدینه به عهده داشت و به خادمان حضرت امر و نهی می کرد وهیچ یک از خدمتگزاران با وی مخالفت نمی کرد. این سخن بدان معناست که حضرت جواد(ع) به خوبی مدیریت می کرد و آنها با او مخالفت نمی کردند.

فهرست تحقیق

مقدمه

فصل اول : طرح کلی تحقیق

1-1 بیان مسئله

1-2 اهمیت و ضرورت تحقیق

1-3 سؤالات تحقیق

1-4 تعریف عملیاتی واژه ها

1-5 روش تحقیق

فصل دوم

2-1 معنی و مفهوم استقلال دهی چیست؟

2-2 راهبردهای تقویت حس استقلال

فصل سوم : راهکارهای تربیت استقلال دهی به فرزندان را نام ببرید؟

فصل چهارم

رشد هویت و مبارزه برای استقلال دهی را توضیح دهید؟

فصل پنجم

5-1 بحث و نتیجه گیری

5-2 پیشنهادات و محدودیت ها

منابع و مأخذ