تحقیق برنامه ریزی توسعه شهری و مدیریت انرژی ایران

معرفی مقاله تحقیقاتی برنامه ریزی توسعه شهری و مدیریت انرژی ایران

بخشهایی از متن تحقیق

کشور ما، رشد جمعیت نزدیک به 2 درصد، درکمتر از 38 سال شاهد دو برابر شدن جمعیت خود خواهد بود. تمرکز در شهرهای بزرگ نظیر تهران، مشهد، اصفهان و تبریز به حدود بالایی رسیده است و افزایش تراکم در آنها توصیه نمی شود. علاوه بر این محدود بودن امکان گسترش افقی شهرها از یک سو و پر هزینه بودن گسترش عمودی آنها از سوی دیگر، سبب می شود که ساخت شهرهای جدید به عنوان یکی از راه حل های مطلوب مطرح گردد و نیز به همین دلیل توسعه شهرهای کوچک و متوسط و ساخت شهرهای جدید به صورت یک ضرورت درآمده است.

شهرهای جدید می توانند به صورت حومه های تازه شهرهای کوچک و متوسط و یا در مکان های دورتری از قطب های تمرکز جمعیتی و یا مگاپولیس ساخته شوند.

واژه های کلیدی: سرزمین آرایی-انرژی -بهینه سازی- کلان شهر

تمرکز و پراکنش شهری

دینامیسم اساسی جدیدی که بر پیش زمینه توسعه شهری قرار می گیرد و تا اندازه زیادی تعیین کننده آن است از عملکرد همزمان 3 پارامتر محیط زیست، روابط اجتماعی و روابط اقتصادی/تکنولوژیک است دینامیسم تمرکز زدایی است.

توسعه به همراه خود سبب رشد مصرف انرژی می شود. شاخص مصرف سرانه انرژی امروزه یکی از شاخص های معتبر برای اندازه گیری توسعه است با این حال توسعه مناسب یعنی یافتن تمرکز مناسب خود را به صورت کاهش ویژه یا شدت انرژی مصرف شده برای هر واحد محصول نشان می دهد.

در نخستین پارامتر باید به این نکته توجه داشت که اصل توسعه پایدار حکم می کند که توسعه یک نسل نباید به بهای هزینه های جبران ناپذیر برای نسل های آتی انجام گیرد. از این نظر دو اصل اساسی مطرح هستند، نخست جلوگیری از اتلاف منابع زیستی از طریق استفاده مناسب از آنها و دوم جلوگیری از تخریب و آلوده سازی محیط زیست. تمرکز های جمعیتی منبع آلایندگی محیط زیست هستند، اما نکته مهم در این زمینه آن است که این تمرکزها در عین حال امکان کنترل آلودگی را نیز فراهم می کنند و از پراکنده شدن منابع آلاینده جلوگیری می نمایند.

دومین پارامتر الزام اجتماعی افراد به تمرکز یافتن در شهرهاست. رشد جمعیتی و افزیش تراکم سبب آن می گردد که تقسیم وظایف اجتماعی هر چه بیشتر افزایش یافته و جامعه شکل پیچیده تر و بافت متراکم تری بیابد. در این بافت اجتماعی پیچیده نابرابریهای اجتماعی ناشی از افزایش ثروت بیشتر شده و پتانسیل تنش های اجتماعی نیز بالا می رود. و نیز تمرکز جهت سازماندهی اجتماعی و ایجاد نظم اجتماعی می باشد.

مدیریت مصرف انرژی و شهرگرایی

برنامه مدیریت انرژی را در برنامه ریزی کلان می توان در چهار مرحله گوناگون مورد بررسی قرارداد که عبارتند از:

مکانیابی توسعه شهرهای موجود و ایجاد شهرهای جدید

طراحی در سطح کلان

طراحی در سطح خرد یا معماری

طراحی شهری و اقلیم گرایی مصرف انرژی

در طراحی کلان بر 5 گروه از مسائل تأکید می شود

مسائل حمل و نقل- مسائل بهداشتی و رفاهی- مسائل اقتصادی، اجتماعی- مسائل زیباشناسی- مسائل فرهنگی، وجود نارسایی در هر یک از این موارد، سبب ناهماهنگی و اختلال در سایر موارد خواهد شد. برنامه ریزی شهری در این موارد باید به صورتی تفکیک شده در شهرهای موجود و شهرهای جدید انجام بگیرد.

در شهرهای موجود نیز دو گروه باید از یکدیگر تمیز داده شوند کلان شهرها از یک سو و شهرهای کوچک و متوسط از سوی دیگر. در مورد شهرهای کلان و مگاپولیس باید توجه داشت که آنها مراکز انرژی بر بسیار بزرگ و زیان باری هستند که گاه تأمین نیازهای انرژی آنها به بهای محروم کردن مناطق دیگر تمام می شود این نکته را درباره منابع آب در کشور ما بارها شاهد بوده ایم.

شاید مهمترین مواردی که در اینگونه شهرها بر مصرف انرژی تأثیر می گذارد کارکردی شدن و تفکیک حوزه های درون شهری یا به عبارت دیگر فاصله گرفتن هرچه بیشتر حوزه های مسکونی حرفه ای، اداری، خدماتی و سرانجام تفریحی از یکدیگر است که سبب افزایش سرسام آور کاربری های زمین شده و با تأثیر سویی که بر قیمت زمین دارد جدا شدن و فاصله گرفتن حوزه ها از یکدیگر را هرچه بیشتر تقویت می کند...

فهرست مطالب تحقیق

خلاصه

مقدمه

تمرکز و پراکنش شهری

مدیریت مصرف انرژی و شهرگرایی

تعمیر و نوسازی

طراحی شهری و اقلیم گرایی مصرف انرژی

زیست محیطی و جلوگیری از آلودگی ها

نتیجه گیری

مراجع