تحقیق سقوط تعهدات

معرفی مقاله تحقیقاتی بررسی سقوط تعهدات

در این تحقیق فقهی حقوقی مسئله سقوط تعهد و وفای به عهد بررسی شده که قسمتهایی از متن آن در ادامه آورده می شود.

بخشهایی از متن تحقیق

وفای به عهد

مثل پرداخت پول آب از حساب بانکی، مورد دیگری هم برای وفای به عهد بدون اراده طرفین می توان ذکر کرد تهاتر قانونی است که آن هم نوعی ایفای تعهد است و قصدانشاء لازمه آن نیست با وجود این دلایل به نظر می رسد که این نظریه قابل دفاع نمی باشد قابل قبول نیست. ولی به هر حال این نظریه مورد تایید اساتید بزرگی از جمله کاربنیه حقوقدان بزرگ فرانسوی است و در حقوق ایران هم پاره ای از اساتید این نظریه را پذیرفته اند. نظریه دیگری که در خصوص ماهیت وفای به عهد ارائه شده است اینست که وفای به عهد یک عمل حقوقی یکجانبه است که با تسلیم ارادی مورد تعهد یا فردی از افراد مورد تعهد کلی به متعهد له محقق می شود و در تحقق آن اراده ی دیگری نمی تواند دخالت داشته باشد.

فصل اول: تعهد

لازمه تحقق وفای به عهد وجود تعهد می باشد بنابر این چند موضوع قابل ذکر است.

مبحث اول: وجود تعهد قبلی

وفای به عهد مستلزم آن است که قبلا تعهدی وجود داشته باشد تا بتوان نسبت به ایفای آن اقدام نمود در این صورت کسی که تعهد بر ذمه اوست متعهد یا مدیون و شخصی دیگر تعهد به نفع او به وجود آمده است متعهد له یا داین نا میده می شود ضابطه ی تحقق تعهد در ماده 265 ق.م آمده است: هر کس مالی به دیگری بدهد ظاهر در عدم تبرع است، بنابراین اگر کسی چیزی به دیگری بدهد بدون اینکه مقروض آن باشد می تواند استرداد کند.

تادیه کننده

پرداخت دین به وسیله شخص مدیون بی شک موجب سقوط تعهد است ولی لازم نیست که همیشه به وسیله شخص مدیون پرداخت شود بنابراین ممکن است شخص ((الف)) بدهی شخص ((ب)) را بپردازد حتی بدون اینکه از او اجازه اخذ کرده باشد.و طلبکار نمی تواند از قبول آن خوداری کند. اینجا سوال پیش می آید که اگر کسی دین دیگری را بدون اجازه او ادا کند می توان به مدیون مراجعه نماید و آنچه پرداخته است از او بگیرد. در این مورد باید چند فرضی را از هم جدا کنیم.

بحث اول: شخصی که دین را می پردازد قائم مقام داین است: در این صورت برای رجوع به مدیون اصلی به اذن وی نیازی ندارد مثلا در مورد برات شخص ثالثی که وجه برات را پرداخته دارای تمام حقوق و وظایف دارنده برات می باشد و می تواند به صادر کننده رجوع کند زیرا شخص ثالث در واقع به جای براتگیر وجه برات را قبول کرده است و پرداخت نموده وقائم مقام صادر کننده برات فرض می شود یعنی دیگر لازم نیست که او از صادر کننده اجازه برای پرداخت بگیرد و در صورت پرداخت برات می تواند به صادر کننده رجوع ومبلغ خود را دریافت نماید.

بحث دوم: اشخاصی که قانونا انجام تعهد در قبال آنها صورت نمی گیرد: اگر مورد تعهد به اشخاص دیگری غیر از اشخاص مذکور در ماده 271 آمده ایفاء تعهد معتبر نیست مگر این که داین و متعهد له به آن رضایت دهد در این خصوص ماده 272 ق.م مقرر کرده است: تا دیه به غیر اشخاص مذکور در ماده فوق وقتی صحیح است که داین راضی شود. طبق ماده 274 ق.م تسلیم مورد تعهد به متعهد له که فاقد اهلیت قبض باشد معتبر نیست و سبب سقوط تعهد مدیون نمی شود. سپس در صورت فقدان اهلیت متعهدله، متعهد باید مورد تعهد را به نماینده قانونی او تسلیم نماید. در صورتی که متعهد بخواهد مورد تعهد را به متعهد له تا دیه نماید ولی متعهد له از قبول آن امتناع ورزد متعهد می تواند تعهد را به حاکم یا قائم مقام وی تسلیم کند..

فهرست مطالب تحقیق

بخش اول: وفای به عهد

مبحث دوم: انجام تعهد

فصل دوم: تادیه کننده

بحث اول: شخصی که دین را می پردازد قائم مقام داین است

مبحث دوم: هر گاه شخص ثالثی که دین را می پردازد به موجب قانون مکلف باشد

مبحث سوم: پرداخت کننده دین به حکم عرف و اخلاق، دین را پرداخت می کند

فصل سوم: مورد تعهد

مبحث اول: تسلیم مال

مبحث دوم: انتقال مال

مبحث سوم: انجام فعل و ترک فعل

فصل چهارم: شخصی که دین باید به او تا دیه شود

مبحث اول: اشخاصی که قانونا انجام تعهد در قبال آنها صورت می گیرد

مبحث دوم: اشخاصی که قانونا انجام تعهد در قبال آنها صورت نمی گیرد

فصل پنجم: زمان و مکان و هزینه تا دیه

مبحث دوم: مکان تا دیه

مبحث سوم: هزینه ایفای تعهد

منابع