پایان نامه تأثیر رسانه های دیداری بر بزهکاری و بزهدیدگی کودکان

چکیده

امروزه رسانه های دیداری به عنوان یکی از ابزارهای اصلی انتقال و گسترش ارزش های فرهنگی و اجتماعی، در رفتار کودکان و تغییر روابط اجتماعی آنان دارای نقش مهمی هستند. رسانه ها به تأسیسات و سیستم های فنی ای اطلاق می شوند که ارسال، نقل و انتقال، ارتباط و دریافت اطلاعات را میسر می سازند و مهم ترین ویژگی آنها عظمت نفوذ، گستردگی حوزه ی عمل و ماندگاری طولانی مدت اثرات آنها می باشد. رسانه ها می توانند با توجه به کارکردها و اوصاف شایان به ذکر خود در تبیین قانون و مقررات، اجتماعی کردن افراد، اطلاع رسانی به آنها و پرکردن اوقات فراغتشان نقش بسیار مهمی را ایفاء کنند. عصری که در آن قرار داریم، عصر ارتباطات و عصر سلطه پدیده رسانه بر زندگی انسان هاست. بی گمان رسانه ها موفق گشته اند افکار و عقاید انسان های بی شماری را دستخوش تغییر سازند. تمدن منحط غرب برای ترویج سکولاریسم اقدام به تأسیس هزاران شبکه رادیویی و تلویزیونی کرده است که به صورت شبانه روزی برنامه های گوناگونی را با این هدف پخش می کنند. متأسفانه دست یابی به این شبکه ها در کشور ما به سادگی امکان پذیر است؛ زیرا امکان تهیه و دریافت وسایل ماهواره ای با سهولت و قیمت نازل فراهم آمده است. البته باید توجه داشت که وقتی سخن از ماهواره به میان می آید، ابتدا مسائل ضد فرهنگی آن جلب توجه می کند، سپس مسائل سیاسی، علمی و ورزشی ایفای نقش می کنند. در این پایان نامه نقش انواع رسانه های دیداری در ایجاد زمینه های بزهکاری و بزهدیدگی در کودکان مورد بررسی قرار گرفته است.

کلمات کلیدی: رسانه، رسانه دیداری، کودکان، بزهکاری، بزهدیدگی

اهداف تحقیق

• شناخت تأثیر رسانه های دیداری بر بزهکاری و بزهدیدگی کودکان به ویژه:
  • میزان تأثیر خانواده، جامعه و دوستان در افزایش یا کاهش گرایش کودکان به رسانه های دیداری در جهت سازنده یا مخرب بودن.
  • نقش رسانه ها در تحریک به بزهکاری و بزهدیدگی کودکان.
  • نقش رسانه ها در تسهیل بزهکاری و بزهدیدگی کودکان.
• راهکارهای کنترل یا کاستن تأثیر مخرب رسانه های دیداری بر بزهکاری و بزهدیدگی کودکان.

تعاریف واژه ها

رسانه

رسانه در لغت مشتق شده از فعل رسیدن به معنی وسیله رساندن آمده است. رسانه بیشتر با قید گروهی می آید و رایج میان مردم همان رسانه های جمعی یا گروهی است.

انواع آن به صورت رسانه های صوتی، تصویری، گروهی و همگانی بیان شده است که همگی منسوب به رسانه است.

اما در اصطلاح رسانه اساساً وسیله ای فنی و فیزیکی برای تبدیل پیام به علایم قابل انتقال در مجرا است. خصوصیات فنی و فیزیکی یک رسانه به واسطه ماهیت مجرا و یا مجاری موجود برای استفاده تعیین می گردد.

به عبارتی رساتر، رسانه ها تأسیسات و سیستم های فنی ای هستتند که ارسال، نقل و انتقال، ارتباط، دریافت یا کنترل علائم الکترومغناطیسی یا تصویری یا نوشتاری را که اطلاعات نامیده می شوند، میسر می سازند.

رسانه دیداری

رسانه ای است که هم به حس بینایی و هم شنوایی وابسته است و استفاده از آنها به ابزارهای دیگری وابسته است مثلاً برای استفاده از آن باید از تلویزیون، ویدیو، سینما یا رایانه استفاده کرد. مهم ترین منابع دیداری عبارت اند از فیلم های سینمایی، فیلم های ویدیویی، فیلم های بر روی دیسک های نوری و منابع چند رسانه ای. همچنین این رسانه ها زبان طبیعی را که شامل کلمات اصطلاحات محاوره ای و کلمات دست و صورت و غیره است به کار می برند . رسانه های دیداری محدود به زمان حال، مکان حاضر و مولد اعمال ارتباطات هستند.

کودکان

از نظر عرف دوره کودکی پس از نوزادی شروع و تا رسیدن به سن بلوغ ادامه دارد. حد فاصل میان نوزادی تا بلوغ را عرف، دوره کودکی می نامد. همچنین بلوغ با پیدایش یکی از 5 وضعیت برای طفل حاصل می شود که عبارت است از روییدن موی در بعضی قسمت های بدن، (در صورت، زیر بغل و اطراف آلت) احتلام در پسران و حیض در دختران، رسیدن به سن 9 سال تمام قمری در دختران و 15 سال تمام قمری در پسران و استعداد با رور شدن دختران خواهد بود. اگر این ویژگی ها در کسی مشاهده نشود کودک است والا نوجوان یا جوان خواهد بود.

البته کنوانسیون حقوق کودک نیز کلیه افراد کمتر از 18 سال را کودک نامیده است و همچنین لایحه قانون تشکیل دادگاه اطفال و نوجوانان کودک را شامل افراد زیر 18 سال می داند.

بزهکاری

بزهکاری در لغت به معنای عصیان و گناهکاری آمده است.

البته در فرهنگ سخن بار معنایی این لغت افزایش یافته و به آن کس که، عملی خلاف قانون انجام داده است را بزهکار می گویند. بزهکاری به معنای ارتکاب عملی غیرقانونی که از نظر دادگاه ثابت و گناهش مسلم است به کار می رود. اما بزهکاری از نظر اصطلاحی را نباید مترادف با مجرمیت بدانیم، چرا که جامعه با همه قانون شکنی ها، برخورد یکسانی ندارد و برخی از آنها را کمتر از دیگر رفتارها خطرناک می پندارد. به همین شکل قوانین جزایی، سوء نیتی را که در رفتارهای مجرمانه بزرگسالان می بینند، در کودکان و نوجوانان مشاهده نمی کنند و این رفتارها را ذیل عنوان خاص بزهکاری از نوع جرم های ناشی از غفلت یا قصور در انجام وظیفه بر می شمرند.

با این حال در مطالعات تجربی جرم و کجروی، را مطلقاً برای اشاره به بزهکاری به کار می گیرند.

بزهدیدگی

در مورد بزه دیده تعاریف مختلفی ارائه شده است. بزه دیده شناسی را دکتر کی نیا چنین تعریف می کند: بزه دیده شناسی یا مجنی علیه شناسی شاخه جدیدی از جرم شناسی است که به بررسی قربانی مستقیم جرم می پردازد. بنابراین شناخت بزه دیده و آنچه به او مربوط می شود موضوع این دانش نوین است. در این دانش شخصیت، صفات زیستی، روانی، اخلاقی، خصوصیات اجتماعی و فرهنگی بزه دیده و سهم او در تکوین جرم و رابطه اش با مجرم مورد بررسی قرار می گیرد. با این حال عمل قربانی کردن مجرمانه را بزه دیدگی می گویند. عمل مجرمانه ای که شخص قربانی آن می گردد می تواند قتل، سرقت، تجاوز به عنف و بسیاری از جرایم دیگر باشد، فردی هم که قربانی چنین عمل مجرمانه ای قرار می گیرد ممکن است زن، مرد، پیر یا جوان باشد به عبارتی همان گونه که جرایم متنوع هستند بزهدیدگان هم متنوع و گوناگون اند.

بزه دیدگی یا بزه دیده واقع شدن معادل اصطلاح victimization می باشد به معنای قربانی، کسی که طرف جرم یا شبه جرم واقع شده است مثل قربانی سرقت. البته بزهدیدگی اصطلاحی عام بوده، در محدوده علوم اجتماعی، تکنولوژیکی، حقوق جزا و جرم شناسی قابل بررسی است. زیرا افراد ممکن است به واسطه خطرهای اجتماعی، صنعتی و زیست محیطی بزه دیده واقع شوند که کلیه این موارد در بحث بزه دیده شناسی مورد توجه قرار نمی گیرند. بدین ترتیت لازم است حدود و ثغور بزه دیدگی یا بزه دیده واقع شدن را مشخص نماییم؛ بزه دیدگی مستلزم عدم تعادل در وضعیت فیزیکی و قدرت است، در این رویارویی بزهکار و قربانی کننده قوی و بزه دیده و قربانی شونده ضعیف است و به قول دکتر عزت عبدالفتاح بزهدیدگی نوعی رویارویی است که در آن یک طرف بر طرف دیگر غلبه و بر وی صدمه وارد می کند.