پایان نامه طهارتها در احکام فقهی و آیات قرآن

نظام فقهی شیعه و نظام فقهی سنی. فقه شیعه دارای سه شعبه است: فقه شیعی امامی، فقه شیعه زیدی و فقه شیعه شیعه اسماعیلیه. فقه سنی دارای چهار شعبه مشهور است: فقه حنفی، فقه شافعی، فقه مالکی و فقه حنبلی. چند دستگاه فقهی دیگر نیز در میان اهل سنت پدید آمده است که پیروان زیادی را پیدا نکرده و رسمیت نیافته است، البته ظایریه نیز مشهورند. علم فقه دارای ابواب و فصول بسیار است. مجموعه ابواب فقه تحت چهار عنوان بیان گردیده است. عبارات، عقود، ایفاعات. احکام و سیاسات. در علم فقه باب منظور کتاب است. به جای باب الصلاه گفته می شود: کتاب الصلاه مجموعه کتاب یا ابواب فقه 48 کتاب (باب) است. در خلال این ابواب مسائل و تکالیف عبادی، معاملاتی، حقوقی و جزایی مطرح است. با توجه به قوانین استنباط و منابع اولیه فقه امری نیست که در فقه اسلامی برای آن حکمی تنوان یافت. به ویژه با امکان اجتهاد در مذهب شیعه معمول است در تاریخ فقه و اجتهاد، مسائل فقهی فراوانی می توان یافت که علی رغم موضوع آن، حکم فقهی آن مسئله به طور یکسان استنباط نگردیده است.

در این پایان نامه به بررسی نظر فقیهان در خصوص طهارت پرداخته و پیرامون تفسیر آیات قرآن و تطبیق آن با احکام بحث می شود.

قبل از ورود به بحث اصلی، به طور مختصر پیرامون معنا و مفهوم نجاست و طهارت مسئله ای رابیان نموده و آنرا تحلیلی کوتاه می نمائیم.

تعاریف عملیاتی

وضو:

این واژه برگرفته از وضاه به معنی حٌسن، به هر شست و شو و دست کشیدن به بدن که با نیت قربت باشد، اطلاق می گردد.

در اصطلاح فقهی به مجموعه شستنها و دست کشیدن (مسحها)ی خاصی گفته می شود.

در فقه اسلامی عمل وضو از دو جهت انجام می گیرد، یکی به جهت عبادات خاصی همچو نماز و طواف که از ناحیه وجوب عقلی مقدمه واجب، وضو نیز واجب می گردد و دیگر آیه جهت انجام اعمال مستحب چون خواندن قرآن و یا حصول نفس طهارت که موجب تقرب به خداوند است

غسل:

از َغسَلَ آمده است. شستن بدن از بالا تا پایین و ترتیب آن در احکام غسل. و انواع غسل جنابت، حیض، نفاس و میت می باشد. که در سه مورد اول شخص شست و شو دهنده فاعل و غاسل است و بدن خود را می شوید و در مورد چهارم شخص مفعول و مغسول است و دیگری باید او را شست و شو دهد.

در غسل جنابت تفاوتی با سایر غسلها است که نیاز به گرفتن وضو ندارد.

بوسیله غسل بدن از آلودگی پاک شده و طهارت حاصل می گردد.

تیمم:

در لغت به معنای قصد است. و در اصطلاح به مجموعه اعمالی می گویند که مکلف در مواردی خاص به جای وضو یا غسل انجام دهد. تیمم در موارد خاص جایز است.

هدف پژوهش

دین اسلام، دین پاکیزگی است که آن را به مراتب تاکید نموده است و طهارت و پاکیزگی لازمه تقرب و نزدیکی ایشان به خداوند است. بنابراین پژوهش حاضر قصد دارد تا با بررسی احکام فقهی و تطبیق آن با آیات قرآن درباره طهارتهای سه گانه (وضو- غسل- تیمم) کمال دین اسلام را از حیث پاکیزگی بشناساند.

سوالی که در این بحث مطرح می گردد این است که آیا با توجه به آیات قرآن کافران و مشرکان که طهارت های لازمه را اجرا نمی کنند در شمار پاکان قرار می گیرند یا خیر؟

طهارت در آیات

طهارت در لغت به معنای پاکیزگی است و از نظر شرع اسلام، عبارت از انجام اعمالی است که موجب اقامه نماز می شوند (از قبیل وضو، غسل، تیمم و. . . )

طهارت به معنای پاکیزگی است. خداوند، در سوره آل عمران، آیه 42، خطاب به حضرت مریم فرموده است: ای مریم! خدا تو را برگزید و پاک ساخته است و بر تمام زنان جهان برتری داده است. طَهِّرِکِ.

طهارت در اصطلاح شرع، بنابر ثبوت حقیقت شرعیه بکار بردن طهور است، البته مشروط بر اینکه این استعمال همراه با نیت باشد، توضیح اینکه طهور جسمی است که خود طاهر و پاک بوده و نسبت به غیر نیز پاک کننده است.