مقاله اثر امید به زندگی بر رشد اقتصادی ایران

معرفی مقاله بررسی اثر امید به زندگی بر رشد اقتصادی ایران

بخشهایی از متن مقاله

امید به زندگی معرف متوسط سال هایی است که یک نوزاد از بدو تولد عمر خواهد کرد و بیانگر وضعیت اقتصادی و بهداشتی یک جامعه است. به طوری که هر چه طول عمر مردم کشوری بیشتر باشد، آن جامعه را پیشرفته تر می دانند. سلامت مناسب، موجب افزایش توان نیروی کار می شود؛ که متعاقبا منجر به افزایش رشد اقتصادی می گردد.

به دلیل اهمیت رشد اقتصادی و شناسایی عوامل مؤثر بر آن، در این مقاله، رابطه اثر امید به زندگی بر رشد اقتصادی ایران بررسی گردید. به این منظور، با استفاده از الگوی خودرگرسیون با وقفه توزیعی، اثر امید به زندگی به همراه سرمایه فیزیکی و جمعیت فعال در چارچوب مدل های رشد درون زا و با الهام از کار منکیو، رومر و ویل (1992) و هم چنین مطالعه نالس و اوون (1997) بر رشد تولید ایران طی دوره زمانی 1350- 1388 مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج نشان داد امید به زندگی در سطح معنادار 99 درصد بر رشد درآمد تاثیر گذار می باشد. و یک رابطه تعادلی بلندمدت بین این دو متغیر وجود دارد. افزایش امید به زندگی که نشان دهنده توسعه یافتگی سلامتی است، تاثیر مثبت بر رشد اقتصادی کشور دارد و هر یک درصد افزایش در امید به زندگی منجر به90/0 درصد افزایش در درآمد می شود.

کلید واژه ها: امید به زندگی، رشد اقتصادی، ایران، مدل خود رگرسیو با وقفه توزیعی.

امید به زندگی

شاخص امید به زندگی نشان دهنده کیفیت زندگی و متاثر از برنامه های اجتماعی، مراقبت های بهداشتی، آرامش روانی و تغذیه سالم است. رشد این شاخص می تواند نشان دهنده کیفیت استفاده از هزینه های بهداشت و درمان به میزان کافی باشد، می توان انتظار داشت شاخص های مربوط به سطح بهداشت و سلامتی ارتقاء یابند.

خدمات بهداشتی و درمانی یکی از عوامل موثر مهم بر امید به زندگی محسوب می شود. هر چه کیفیت این خدمات بیشتر باشد، متوسط سال هایی که فرد انتظار دارد زندگی کند بیشتر خواهد بود البته نکته قابل توجه این است که منظور از خدمات بهداشتی - درمانی در یک جامعه تنها شامل سلامتی جسمانی افراد آن جامعه نمی شود بلکه بهداشت روانی نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است...

نتیجه گیری

امید به زندگی از کانال های مختلفی بر رشد اقتصادی تأثیر می گذارد که به طور خلاصه می توان به افزایش طول عمر، شادابی افراد اشاره کرد با افزایش طول عمر افراد در ارتقای سلامتی میزان پس اندازها افزایش و در نتیجه روند سرمایه گذاری تسهیل خواهد شد. همچنین افزایش امید به زندگی، بازگشت سرمایه انسانی، سرمایه گذاری در نیروی انسانی و در نهایت سرمایه گذاری کل اقتصاد را افزایش می دهد. چرا که سال های بهره برداری از این منبع را بیشتر کرده و تعداد سال هایی که سرمایه گذاری بازده مثبت دارد را افزایش می دهد همچنین پس انداز و سرمایه گذاری بخش خصوصی و هم چنین سرمایه گذاری مستقیم خارجی تشویق شده و گام بلندی در بهبود شرایط اقتصادی کشور برداشته می شود.

فهرست مطالب مقاله

چکیده

مقدمه

ارائه مدل نظری

روش شناسی

تصریح مدل تحقیق و روش برآورد آن

الگوی خودبازگشتی با وقفه توزیعی (ARDL)

یافته های حاصل از برآورد

برآورد الگو به کمک روش خودبازگشتی با وقفه های توزیعی

نتایج برآورد کوتاه مدت

آزمون هم جمعی

نتایج حاصل از تخمین بلندمدت الگو

بحث

برآورد مدل تصحیح خطا

نتیجه گیری

منابع بصورت درون متنی و پاورقی