تحقیق رادار فرودگاهی

مقدمه

رادار یک سیستم الکترومغناطیسی است که برای تشخیص و تعیین موقعیت اهداف به کار می رود.

RADAR : RAdio Detection And Ranging

به طور کلی هر رادار از موارد زیر تشکیل یافته است :

آنتن فرستنده، آنتن گیرنده و عناصر آشکار ساز که از موج برگشتی بهره می گیرد. پالس برگشتی توسط گیرنده دریافت می شود ، فاصله تا هدف با اندازه گیری زمان رفت و برگشت سیگنال رادار مشخص می شود. روش معمول استفاده از آنتن با شعاع تشعشعی باریک می باشد (Narrow Beam) استفاده از رادار برای تشخیص هواپیما ها در فاصله بسیار دور میباشد که چشم قادر به دیدن نمی باشد و در شرایط نامناسب جوی و نیز در شب از رادار می توانیم استفاده کنیم.

رادار مورد استفاده در کنترل ترافیک هوایی، متشکل از یک رادار ثابت زمینی به عنوان مرکز کنترل تقرب RAPCON(Radar APproach CONtrol) و یک رادار ثابت زمینی مرکز کنترل ترافیک مسیر هوایی می باشد.

PAR (Precision ApproachRadar) به معنی رادار کنترل دقیق (رادار تقرب) می باشد. دقت این رادار تا اندازه ای می باشد که خلبان می تواند بدون دیدن و فقط با توجه به اطلاعات اپراتورها به طور دقیق تا نقطه مورد نظر (Touch-Down) به روی باند فرود بیاید بیشترین مورد استفاده این رادار در ناوهای هواپیمابر می باشد.

PAR(Percision Approach Radar)

PARبه معنی رادار کنترل دقیق می باشد و انتخاب این نام به علت دقت بالای این رادار می باشد. پس از رساندن هواپیما از مسافت حدودا 60 مایلی توسط رادار ASR به محدوده 10 یا 20 مایلی فرودگاه هدایت و کنترل آن به PAR سپرده می شود.

آشنایی مقدماتی با رادار

کلمه گرفته شده است که به معنی آشکار سازی رادیویی و مسافت یابی است و بر اساس ارسال موج به طرف هدف و سپس تجزیه و تحلیل موج منعکسه جهت بدست آوردن اطلاعات مورد نیاز ، کار می کند. عملکرد انعکاس امواج رادیویی از زمان هرتز (1886 میلادی) شناخته شده بود اما تا سال 1930 کسی نتوانسته بود سرعت این امواج را اندازه گیری نماید لذا رادار یک عمل جدید به شمار می آید.

افراد بسیاری روی رادار کار کرده اند اما کسی که بیشتر کارش به نتیجه رسیده است رابرت واتسون وات بود که به عنوان پدر رادار لقب گرفت. ...

کنترل نهایی و فرود آوردن هواپیما

قبل از کنترل رادار ASR یک تماس رادیویی جهت برقراری یک ارتباط دو طرفه میان برج و خلبان برقرار می گردد . در طی این تماس موقعیت هواپیما ، مکان و ارتفاع از خلبان پرسیده می شود و شناسایی به طور دقیق صورت می گیرد برای انکه از کنترل بی خطر نشستن هواپیما به طور، مطمئن بی خطر(CLEAR) مطمئن شویم برای خلبان اطلاعات به طور صحیح فرستاده می شود این اقدام بطور عادی خلبان را به یک ارتفاع مطمئن در موقعیت تعیین شده هدایت می کندکه جهت دریافت اطلاعات بیشتر، ارتباط با مرکز کنترل از یک فرکانس تعیین شده جدا صورت می گیرد.

در تمام مدت تماس هواپیما با زمین خلبان از حدود برخورد هواپیما با باند فرودگاه آگاه می باشد

از زمانیکه هواپیما با زمین برخورد می کند تا مسافت 3KM الی 5KM دورتر از محل برخورد با زمین جدا نخواهد شد و تنها اطلاعات AZ به عنوان اطلاعات نمایش برروی اسکوپ موجود می باشد قبل از جدا شدن از زمین خلبان باید دقت داشته باشد که دنده در حالت پایین و قفل باشد. خلبان برای یک فرود مطمئن و بدون خطر راهنمایی می شود بدین منظور خلبان از موقعیت هواپیما نسبت به مسیر مطلع می شود و همچنین اطلاعات ضروری و مورد نیاز هواپیما برای یک فرود بی خطر به خلبان داده می شود...