مقاله شغل مهندسی کشاورزی

مقاله شغل مهندسی کشاورزی

هدف :

مهندسی كشاورزی – اقتصاد كشاورزی

هدف تربیت كارشناسی است كه با تكیه بر معلومات و تجاربی كه می‌اندوزند بتوانند سمتهایی چون مجری، برنامه‌ریز، تحلیل‌گر برنامه‌های كشاورزی و اقتصاد كشاورزی را عهده‌دار شوند. داوطلب باید از روحیه كاركردن در محیط‌های روستایی و قطبهای تولید كشاورزی و دانش قوی ریاضی دبیرستان برخوردار و به فعالیتهای پژوهشی ، ارشادی و مشورتی در زمینه‌های علوم اقتصادی و اجتماعی روستایی و كشاورزی است علاقمند باشد. طول دوره 4 سال است و دورس شامل 20 واحد دروس عمومی، 23 واحد دروس علوم پایه، 49 واحد دروس اصلی كشاورزی است كه پس از آنها اختصاصا اصول مربوط به اقتصاد خرد و كلان دانشجویان، نظامها و اندیشه‌های اقتصادی اسلامی، اصول اقتصادی و كاربرد آن در كشاورزی و منابع طبیعی ریاضیات و آمار كاربردی در اقتصاد، مدیریت ، بازاریابی ،‌حسابداری و تعاون ، مبانی علوم اجتماعی و تحلیل سیستمها در 43 واحد تخصصی تعلیم داده می‌شود. فارغ‌التحصیلان عنوان مهندس كشاورزی در رشته اقتصاد را دارا می‌شوند. بعضی مراكز جذب فارغ‌التحصیلان عبارت است از : واحدهای اجرایی ، تحقیقاتی ، آموزشی و خدماتی كشاورزی در بخشهای دولتی تعاونی و خصوصی . امكان ادامه تحصیل تا سطح كارشناسی ارشد و دكتری در داخل كشور و تا سطوح بالاتر در خارج از كشور وجود دارد.

مهندسی كشاورزی – آبیاری

هدف دوره تربیت كارشناسان كارآموزی است كه بتوانند علاوه بر عهده‌دار شدن مسوولیت در رشته‌های آبیاری و امور آب كشور در برنامه‌ریزی و آموزش علوم آبیاری و زهكشی منشاء خدمات شایسته باشند.

طول این دوره 4 سال است كه طی آن دانشجویان با فراگرفتن 20 واحد دروس عمومی، 31 واحد دروس علوم پایه ، 30 واحد دروس اصلی كشاورزی و 54 واحد دروس تخصصی نظری، عملی و كارهای صحرایی مهارتهای لازم برای انجام دادن امور فوق را كسب می‌كنند.

داوطلبان باید در علوم پایه ریاضی و تجربی قوی، در رابطه با آب، خاك و مصرف بهینه آب علاقه‌مند و برای اشتغال در كارهای صحرایی دارای توان جسمی كافی و روحیه لازم باشند. فارغ‌التحصیلان می‌توانند تا سطح كارشناسی ارشد و بالاتر ادامه تحصیل دهند و یا در وزارت كشاورزی و امور آب سازمانهای آب منطقه‌ای وزارت نیرو ، واحد آب وزارت جهاد سازندگی و مهندسان مشاور رشته آب كشور به كار اشتغال ورزند.

مهندسی كشاورزی – ماشینهای كشاورزی

هدف تربیت كارشناسانی است كه بتوانند در زمینه‌های مربوط به كاربرد، نگهداری، تعمیر و ترویج ماشینهای كشاورزی ، برنامه‌ریزی منطقه‌ای ، مكانیزاسیون كشاورزی، مجری و ارزیاب پروژه‌های عملیاتی و برنامه‌های آموزش و تحقیقات عمل كنند. نیز با زمینه‌های طراحی ادوات آشنا باشند. دروس این رشته تشكیل شده است از : 20 واحد دروس عمومی، 27 واحد دروس علوم پایه ، 54 واحد دروس اصلی كشاورزی ، 53 واحد دروس تخصصی شامل دروس پایه، دروس مهندسی ، مكانیزمهای مربوط به ادوات و ماشینهای كشاورزی ، كاربرد،‌نگهداری و تعمیر و زمینه‌های طراحی آنها. طول دوره 4 سال است . دروس دوره به صورتهای نظری ، عملی و كارهای صحرایی است. فارغ‌التحصیلان دارای عنوان مهندسی كشاورزی در رشته ماشینهای كشاورزی خواهند شد و در صورت دارابودن شرایط می‌توانند در سطح كارشناسی ارشد (در داخل كشور) و دكترا ادامه تحصیل دهند. از مراكز عمده جذب فارغ‌التحصیلان این رشته: سازمانهای آموزشی ، تحقیقاتی ،‌برنامه‌ریزی و اجرایی مانند وزارت جهاد سازندگی ، شركتهای كشت و صنعت ،‌واحدهای تولیدی بخش خصوصی و ... است . آمادگی جسمی و روحی برای كارهای عملی و برخورداری از دقت كافی برای محاسبات فنی از ویژگیهای مطلوب داوطلبان این دوره است و باید در دروس ریاضی، فیزیك و آمار قوی باشند.

دكتر صدرالاشرفی استاد مهندسی اقتصاد كشاورزی دانشگاه تهران در معرفی این علم می‌گوید:

«مهندسی اقتصاد كشاورزیقوانین كلان اقتصاد را در بخش كشاورزی پیاده می‌كند تا بتوان از امكانات و منابع موجود بهترین استفاده را كرد و بیشترین سود را به دست آورد. به عبارت دیگر در این علم مسائل اقتصادی در بخش كشاورزی اعمال می‌شود تا با استفاده از منابع موجود اعم از زمین ، آب ، كود ، بذر نیروی انسانی و سرمایه حداكثر محصول و حداكثر سود به دست آید.»

این استاد دانشگاه در مورد تفاوت رشته اقتصاد گرایش اقتصاد كشاورزی با رشته‌ مهندسی كشاورزی – اقتصاد كشاورزی می‌گوید:

«دروس اختصاصی هر دو رشته یكی است اما دانشجویان رشته اقتصاد گرایش اقتصاد كشاورزی پایه رشته تحصیلی‌شان بر علم اقتصاد استوار است و دانشجویان رشته مهندسی اقتصاد كشاورزی پایه دروسشان بر دانش كشاورزی استوار شده است و بدون شك یك دانشجوی اقتصاد كشاورزی به دلیل عدم آشنایی با دانش كشاورزی و عوامل طبیعی از قبیل آب، خاك و هوا نمی‌تواند در این رشته كارایی لازم را داشته باشد. »

یكی دیگر از استادان دانشگاه نیز درباره ارائه اقتصاد كشاورزی به عنوان یك رشته مجزا – حدفاصل رشته كشاورزی و اقتصاد – می‌گوید:

«بازار محصولات كشاورزی به دلیل این كه در بسیاری از موارد پیوستگی تولید را ندارد و متغیرهایی مثل آب و هوا و خاك بر آن اثر می‌گذارد، به مطالعه تخصصی ویژه‌ای نیازمند است یعنی كارشناس و متخصص این بخش باید علاوه بر آشنایی با مسائل كشاورزی از قبیل اصول زراعت و بازارهای محصولات كشاورزی باید با اصول و مبانی علم اقتصاد مثل اقتصاد خرد و كلان نیز آشنا باشد»

رضا مصطفایی فارغ‌التحصیل این رشته نیز می‌گوید:

«مهندسی اقتصاد كشاورزی رشته‌ای است كه تلاش می‌كند از یك سو فعالیت كشاورزان و مدیران واحدهای كشاورزی را بهینه كند و از سوی دیگر در بهبود برنامه‌ریزی سیاستمداران و مدیران دولتی در بخش كشاورزی نقش داشته باشد.»

دكتر محمد حسین امید استاد مهندسی آبیاری دانشگاه تهران در معرفی این رشته می‌گوید:

«دانشجویان رشته آبیاری بخشی از دروس رشته مهندسی عمران آب و بخشی از دروس رشته كشاورزی را مطالعه می‌كنند. چرا كه هدف این رشته استفاده از آب در كشاورزی است. بنابراین یك مهندس آبیاری باید با آب و ویژگی‌های آن ، طریقه استحصال آب، طریقه انتقال آب به محل مصرف و طریقه مصرف آب آشنا باشد و برای تسلط به موارد فوق لازم است كه از دانشهای دیگری از قبیل زمین‌شناسی ، هواشناسی ،‌ خاك‌شناسی، گیاه‌شناسی، طراحی و ساخت تاسیسات آبی و مكانیزم مصرف آب توسط خاك و گیاه اطلاع داشته باشد.

برای مثال باید بداند كه یك باغ به چقدر آب نیاز دارد و گیاه باغی چه فرقی با گیاه علوفه‌ای دارد؟ یا این كه بداند در كشت سنتی، كشت مكانیزه و كشت آبیاری تحت فشار چقدر آب مصرف می‌شود و همچنین باید بداند كه یك سد چه ارتفاع، عرض ، حجم و بیرون‌ریزی آب باید داشته باشد.